İlk iş günü

Rocio soğuk havada cüppesinin yakalarını kaldırarak soğuktan korunmayı sağlamıştı. Çalışacağı yere doğru hızlı hızlı ilerliyordu. Hava soğuktu ve ay güzel bir şekilde parlıyordu gökte.
Arkasında mor cüppesi dalganırken dükkana girdi ve seslendi.

"Merhaba, efendim. Bugün iş için konuşmuştuk ve ben de geldim." belki adam bunamıştır da hatırlamıyordur diye söylüyordu bunları.

Adam soğua rağmen ceketini ve şapkasını çıkarmış, Rocio'yu içeri girdiği gibi tanımıştı. Kız yanına gelip "Merhaba, efendim. Bugün iş için konuşmuştuk ve ben de geldim." deyince o da cevap olarak "Hatırlıyorum tabii ki kızım." dedi ve "Sen şu kasaya geçip gelen müşterilerle ilgilen. Benim bir işim var." deyip dükkanın arka kısmındaki kapıya gitti ve içeriden kilitlenme sesi duyuldu.

Dükkan sahibi işi olduğunu söyleyip dükkanın arkasındaki kısma gitmiş ve kapısını kilitlemişti.

Rocio cüppesini çıkarıp askılığa astı ve kasaya doğru yürüdü. Herhangi bir müşterinin gelmesini beklerken yeni model süpürgeleri incelemeye koyuldu.

Kapı ardına kadar açıldı ve içeri soğuk rüzgarla birlikte elinde büyük bir kılıç olan maskeli bir adam girdi.



Hızla kasaya doğru koştu ve kılıcı Rocio'ya doğrultarak "Sökül bakalım paraları cadı!" diye emretti. Sesi Rocio'ya tanıdık gelmişti soyguncunun...

Kapının açılmasıyla elinde kılıç tutan bir adam Rocio'ya doğru paldır küldür koşmuştu.

"Sökül bakalım paraları cadı!"

Bu ses bir yerden tanıdık geliyordu. Biraz durunca belki bir oyuna düşürüldüğünü düşündü ve devam ettirmenin de eğlenceli olacağını düşündü.

"Tabii, hemen veriyorum" dedi ve kasayı açmaya hamle etti.

Rocio tam kasayı açacakken arkasından bir büyü kasaya doğru hızla çarptı ve kasa mühürlendi. Dükkan sahibi koşarak arka kapıdan çıkıp kasaya bir büyü yapmıştı.



Elinde asasını tutan dükkan sahibi Rocio'ya "Gözlerini kapat!" diye bağırdı ve asasını soyguncuya yönelterek "Novecot!" diye bağırdı. Asadan açık mavi bir ışın hızla soyguncuya çarptı ve soyguncunun görünüşü tamamen değişti.



Uzun saçlı simsiyah bir yaratığa dönüşen soyguncu tıslamayla hırlama arası bir ses çıkararak dişlerini gösterdi ve dükkandan koşarak çıktı.

Üzerini başını temizleyen dükkan sahibi Rocio'ya dönerek "Bu bir Darthef idi. Darthef'ler soyguncu yaratıklardır ve soymaya girdikleri dükkanın sahibine beceriksiz bir şekilde dönüşürler. Bunları savuşturan büyü Novercot büyüsüdür. Bunu uygulamak için soyguncunun gerçek dükkan sahibi olmadığından emin olman gerekir. Tamamen eminsen büyülü sözleri yaparsın ve yaratık eski haline döner." dedi "Bu da sana yeni bir büyü olsun. Şimdi ben geri dönüyorum. Sana iyi çalışmalar." ve arka odaya girip kapısını kilitledi.

Gerçekten oyuna düşmüştü. Dükkan sahibinin odaya dalmasıyla bastığı çığlık ve parlayan ışık.

"Keşke daha önce asama davransaydım." diye mırıldandı kendi kendine.
"Oo,küçük Rosi rezil olmuş." dedi kafasının içindeki ses. Rocio ona kulak vermedi. Bir gecede bir rezillik yeterdi zaten. Tekrar işinin başına döndü ve Novercot büyüsünü düşündü. Daha öğreneceği çok şey vardı.

Bir saatlik sıkıcı bekleyişten sonra kapı tekrar açıldı ve içeri ilginç görünüşlü bir büyücü girdi.



Büyücü tamamen turuncular içindeydi, şapkası, cüppesi, ayakkabıları... Her şeyiyle turuncu olan bu adamı Rocio'nun gözü bir yerden ısırıyordu ama nereden? Adam sağa sola bakarak kasaya kadar geldi ve Rocio'ya bakmadan "Bir ölüm iksiri istiyorum." dedi soğuk bir sesle.

Kapının açılmasıyla gözleri yavaş yavaş kapanmakta olan Rocio canlandı. Karşısındkai adam cadılar bayramı partisinden fırlamış bir çocuğa benziyordu. Adam çekingen çekingen etrafa bakıyordu ki Rocio'nun gözünde bir iki sahne canlandı. Handa BBBB toplantısında arananlar listesindeki bir adamdı bu. Ne yapması gerekiyordu. Yine yüzüne gözüne bulaştırmazsa iyi olurdu.

Adam ona yaklaşıp "Bir ölüm iksiri istiyorum." diye konuştu. Rocio'nun beyni durmuştu sanki.

"Tabii" dedi Rocio. İksirlerin olduğu rafa doğru yürüdü ve oraya baktı. İksir en üst rafın, arkalarında bir yerdeydi ve neredeyse gözükmüyordu.
"Şey- sanırım burada kalmamış. Bağışlayın ben bugün yeni başladım işe. Gidip bir dükkan sahibine sorsam. Sanırım o daha iyi bilir." dedi ve çaktırmamaya çalışarak dükkan sahibinin olduğu odanın kapısına doğru gitti. Kapıyı çaldı ve cevap beklemeye koyuldu.

Kız iksirlerin olduğu bölüme bakmaya gitmiş, bulamayınca da dükkan sahibinin odasının kapısını çalmıştı.

Kapının kilidi açıldı ve dükkan sahibi sabırsız ve kzıgın bir suratta karşısına çıktı.



"Evet Rocio?" diye sordu. Yüzündeki öfke, sesine yansımıyordu ama sinirli olduğu her halinden belliydi. "Bir şey mi vardı?"

"Şey-evet efendim." dedi. "Ölüm iksirimiz kalmamış sanırım. En son Uçan Domuz Hanı'ndaki 4B'den şeye vermiştik sanırım-şeye-." anlaması için yalvaran gözlerle bakıyordu. 4B...BBBB çok açık konuşursa da adam anlayabilirdi.

"İsterseniz ben depodan gidip getirebilirim. Yani daha varsa." belki o sırada hana ışınlanıp adamlara haber verirdi. Anlamazsa çaresi yoktu. Kendi işine bakacaktı. Elini hafifçe asasına doğru götürdü.

Zaten sinirli olan dükkan sahibi bu anlamsız konuşmayı duyunca artık patlamıştı "Lütfen kızım! Çok önemli bir iş üzerindeyim! Beni rahatsız etme artık! Ölüm iksirleri B koridorunda 6. rafların en üst kısmında..." dedi ve kapıyı hızla çarparak kilitledi.

Bu sırada beklemekten sıkılmaya başlayan turunculu adam Rocio'ya seslendi.



"Hadisene be kadın! Benim yapacak önemli işlerim var bu gece!" dedi kızgınlıkla.

Suratına çarpan kapının rüzgarıyla cesaret gelen Rocio elini asasına sımsıkı dayadı. Ya şimdi yapmalıydı ya da asla. Eskiden olsa çoktan yapmıştı ama buraya geldiğinden beri eski Rocio'dan eser kalmamıştı. Hem onu öldürmeyecekti. Sadece bayıltacaktı ama işe yaramazsa onun için kötü olabilirdi. Kendi hemen oradan ışınalanabilirdi de. Bir an cadı olduğunu unutmuş gibiydi ve arkasını dönüp sert bir hareketle asasını çekti, bir kaç sözcük böğürdü ve asasından kırmızı ışıklar çıkıp turunculu adamı hedef aldı.

Turunculu adam sanki bu hareketi beklermiş gibi tetikteydi ve hemen sola kaykılarak ışınların kendine çarpmasını engelledi. Şeytani bir kahkaha atarak Rocio'ya "Hah! Aranan bir adam olarak her zaman saldırılara hazırlıklı olmalıyım değil mi kadın?" dedi "Bu arada belirteyim, ben Pomerancovnik, asasız büyü ustası ve 20XX#IV'de 416 ile bir yılda en fazla insan öldüren DWKB üyesiyim. Tabii sen o tarihte ergenliğe yeni girmiş bir bebeydin. Hah!" Sonra da ellerini Rocio'ya doğrultarak "Son sözlerin?" diye fısıldadı.

"İşte." dedi kendi kendine "Tam da bunun olmasından korkuyordun değil mi?" sesler kafasının içinde yankılanıyordu. "Neyime güvenip de kalkıştım ki bu işe? Verseydim Ölüm İksir'ini gitseydi işte."

Cidden son muydu sözleri? Hala kendini ışınlayabilecek gücü vardı. Düşündü, hana ışınlanmayı düşündü. Hemen BBBB'deki büyücüleri bulup onun yerini söyleyebilirdi. Tabii o zamana kadar adam da gidebilirdi. Ama şuan adamın gitmesini pek umursamıyordu. Dükkan sahibi niye onu takmamıştı ki?

Son derece korkmuş bir edayla bir şeyler mırıldandı ve oradan yok oldu.

Pomerancovnik kendi kendine "Lanet olsun." diye düşündü ve koşarak dükkandan kaçıp gitti...