Yardım yakarışı

Hanın önünde belirdi ve bir koşu kopararak içeriye girdi. İçeriye bakma fırsatı bulamamıştı. Belki dükkandaki adam gitmişti, belki de dükkan sahibini öldürmeye çalışıyordu. Ama acele etmesi gerekiyordu. Tek bildiği şey buydu. Hemen Clementine'ın yanına gitti ve

"Büyücüleri-görmem-gerek. Çok acil!" dedi nefes nefese.

Clementine Rocio'dan son ziyaretinden beri korkuyordu. Onu böyle karşısında görünce irkildi ama yardıma ihtiyacı olduğunu anlamıştı.



"Tamam. Otur şöye" dedi ve ilerideki bir tabureyi gösterdi. "Bekle çağırıp geleyim" dedi ve hızlı hızlı merdivenleri çıkıp gözden kayboldu.

On beş dakika sonra yanında beyazlı büyücü ile geldi. Beyazlı büyücü Rocio'yu görünce şaşırdı.



"Ooo küçük cadı da burada. Evin nasıl hoşuna gitti mi?" diye sordu "Niye geldim demiştin buraya akşam akşam?"

Yardım istenilecek tek insanlar onlardı. On beş dakikayı aşkın süredir bekliyordu ve artık adamın kaçtığından neredeyse emindi. Olan her şeyi bir bir anlattı Rocio. Adamın gelişini, ne istediğini, Rocio'nun onu tanımasını, dükkan sahibinden yardım isteyişini ve buraya kadar olan her şeyi anlatıp nefes nefese kaldı.

Rocio'yu sabırla dinleyen beyazlı büyücü bitirdikten sonra hiç bir şey söylemeden asasını yere üç kere vurdu ve ışıklı bir parlamayla ortadan kayboldu.

Clementine Rocio'ya bir bardak soğuk bira getirdi ve karşısına oturdu.



"Zor bir gün geçirmişsiniz." dedi. "Çok kötü." sesi üzgün ve derindendi.

Beyzlı büyücünün gidişinden sonra rahat bir nefes alan Rocio dükkan sahibini düşünmeye başladı. Ya ona saldırdıysa? Ama Rocio onu uyarmaya çalışmıştı ve dükkan sahibi de son derece iyi bir büyücüydü. Kendi başının çaresine bakabilirdi.

O sırada Clementine Rocio'ya bir bardak bira getirdi ve onu teselli etmeye çalıştı. Rocio'dan korkmasına rağmen böyle iyi davranması Rocio'yu gerçekten şaşırtmıştı.

"Teşekkürler Clementine." dedi Rocio. Sesi son derece tiz çkıyordu ve büyücünün ne yapıyor olduğunu düşünüyordu.

Bir kaç dakika sonra Clementine yerinden kalkıp saate bir baktı ve handaki tek kişi olan Rocio'ya "Kapatma vakti geldi Rocio hanım." dedi saygıyla. "İyi akşamlar." diyerek merdivenlerden çıkarak gözden kayboldu.

Rocio evine doğru yola koyuldu. Cüppesini de dükkanda unuttuğu için donarak gidecekti. Yarı dükkana tekrar gittiğinde hiçbir şey olmamasını dileyerek eve doğru ilerlemeye devam etti.